دکتر سیما اورنگ بیان کرد:

در این فصل سال گرمازدگی یکی از مواردی است که افراد را تهدید می‌کند. سازوکار اصلی بدن برای خنک ماندن، عرق کردن میباشد و هر زمان فردی مدتی در معرض هوای گرم قرار بگیرد تا حدی که حتی عرق کردن نتواند بدن را در وضعیت طبیعی نگه دارد، علائم گرمازدگی از جمله قرمزی و برافروخته شدن پوست، کلافگی، بی‌حوصلگی، ضعف، تهوع و سیاهی رفتن چشم‌ها بروز می‌کند. در موارد حادتر گرمازدگی، پاسخ ندادن به محرک‌های محیطی یعنی کاهش سطح هوشیاری، گرفتگی عضلانی، استفراغ، از دست دادن تعادل و در نهایت کما و تشنج رخ می‌دهد.

وی ادامه داد:

گرمازدگی بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که در ماه‌های گرم در ساعات طولانی روز بیرون از منزل به ویژه زیر آفتاب باشند. برخی از این افراد کشاورزان، پلیس راهور، دست‌فروشندگان دوره‌گرد و رانندگان میباشند. کودکان، سالمندان، بیماران قلبی، بیماران کلیوی، زنان باردار و مصرف‌کنندگان برخی داروها بیشتر در معرض خطر گرمازدگی قرار دارند.

اورنگ بیان کرد:

مهم‌ترین آسیب گرمازدگی، از دست رفتن مایعات بدنی است بنابراین مصرف زیاد آب بسیار مهم است و باید قبل از احساس تشنگی آب خنک نوشیده شود. در این شرایط مصرف آبمیوه‌های شیرین و کافئین‌دار که دفع ادرار را زیاد می‌کنند مناسب نمیباشد.

وی با بیان اینکه در اوج گرما از انجام فعالیت‌های شدید پرهیز کنید، افزود:

در ساعات اوج گرما باید در منزل ماند و در صورت ضرورت خروج از منزل از لباس‌های گشاد، نازک، رنگ روشن و کلاه استفاده شود. در صورت خروج از منزل در ساعات اوج گرما از حوله یا پارچه‌ای مرطوب برای خنک کردن سر و بدن استفاده شود.  در صورت مواجهه با یک فرد گرمازده، خنک کردن وی اولویت کلیدی دارد و باید به سرعت فرد گرمازده را به محیط خنک منتقل و لباس‌های اضافی را از تنش خارج کرد. فرد باید در حالت درازکش و پاها بالاتر از سطح بدن و سر قرار بگیرند و بدن نیز با کمپرس سرد و پارچه مرطوب خنک شود. قرار دادن یخ در زیر بغل، گردن و کشاله ران نیز توصیه می‌گردد.

اورنگ بیان داشت تنها در صورت هوشیار بودن فرد گرمازده باید به وی مایعات داده شود:

در صورت نبود هوشیاری، احتمال استفراغ نیز وجود دارد بنابراین بهتر است سر فرد یک طرف باشد تا مواد استفراغی راه حلق را نبندد. در صورت سرگیجه، رنگ پریدگی، استفراغ، تهوع و تنگی نفس فورا با ۱۱۵ تماس حاصل شود.